Zούμε στην εποχή της εικόνας: Τηλεόραση, Τύπος,
Κινηματογράφος, μας βομβαρδίζουν καθημερινά με
εικόνες. Άλλοτε μας δίνουν εικόνες υψηλής
αισθητικής και άλλοτε χαμηλού επιπέδου. Σήμερα
όμως τι εικόνες βλέπουμε τα παιδιά, κυρίως των
μεγάλων πόλεων; Τσιμέντο και άσφαλτος παντού.
Συνηθίζουμε τις εικόνες της τηλεόρασης που
δίνονται έτοιμες
Σε κάθε σπίτι βρίσκεται τουλάχιστον μία
φωτογραφική μηχανή, που χρησιμοποιείται πολύ
σπάνια για να παράγει φωτογραφίες για την
αισθητική απόλαυση και μόνο. Σκεφθήκαμε φέτος να
πάρουμε αυτή τη μικρή φωτογραφική μηχανή με τις
περιορισμένες δυνατότητες και να τη μάθουμε
καλύτερα. Να καταλάβουμε πως μπορούμε να
παράγουμε κι εμείς τις δικές μας φωτογραφίες που,
όσο μικρή καλλιτεχνική αξία κι αν έχουν, θα είναι
δικές μας.
Σκεφτήκαμε να φωτογραφίσουμε αντικείμενα
καθημερινής χρήσης που είτε ξεπεράστηκαν από την
τεχνολογία είτε "γέρασαν" και
εγκαταλείφθηκαν από τους χρήστες τους.
Εκπλαγήκαμε από το γεγονός πως τέτοια
αντικείμενα είναι παντού γύρω μας, μόνο που δεν
τα είχαμε προσέξει ποτέ. Αποκτήσαμε λοιπόν έστω
και για λίγο "το μάτι του φωτογράφου". Τη συλλογή αυτή που την
ονομάσαμε "Οι Παλιοί Μας Φίλοι", την κάναμε
"Ηχόραμα".
Το Ηχόραμα θεωρείται η υψηλότερη μορφή
Φωτογραφικής Τέχνης. Είναι μια εναλλαγή
φωτογραφιών slides με τη συνοδεία κατάλληλης
μουσικής υπόκρουσης.
Η δουλειά μας είναι ερασιτεχνική-δε θα μπορούσε
να γίνει διαφορετικά. Λόγω χρόνου διαλέξαμε τις
αντιπροσωπευτικότερες φωτογραφίες. Όλες όμως
έχουν την αξία τους γιατί απεικονίζουν έναν
κόσμο που χάνεται σιγά σιγά.
Τι μας έμεινε; Μια δόση μελαγχολίας, η χαρά της
δημιουργίας και μια ιδέα του πώς βλέπει ο
φωτογράφος τον κόσμο.
Φωτογράφισαν οι μαθητές και οι
μαθήτριες της Έκτης τάξης του σχολ. έτους 2000-2001: