Ομορφιά
[ Κεντρική σελίδα ] [ Επάνω ] [ Το κυκλαδίτικο αγγείο ] [ Κοσμήματα ] [ Παιχνίδια από πηλό ] [ Η προστάτιδα της σιωπής ] [ Το χρυσό νόμισμα ] [ Προσωπείο ] [ Αρώματα ] [ Τα αγγεία και ο κόσμος τους ] [ Tο τάμα... ] [ Ομορφιά ]

Και στα δικά μας χρόνια οι γυναίκες βάφονταν. Χρησιμοποιούσαν γι'αυτό αρώματα και αλοιφές μέσα σε μικρά δοχεία από πηλό και από άλλα υλικά, στολισμένα με κορδέλες ή όμορφα σχέδια. Είχαν και ένα μικρό καθρεφτάκι¹ για να κοιτάζονται καθώς βαφόντουσαν.
Οι γυναίκες τότε (όπως και τώρα!) προσπαθούσαν να είναι όσο πιο όμορφες μπορούσαν. Μάλιστα είχαν και θεότητα για την ομορφιά, την Αφροδίτη. Χρησιμοποιούσαν ένα σφουγγαράκι που τότε ήταν φυσικό, από τη θάλασσα, και πάνω του έβαζαν τη σκόνη με την οποία βαφόντουσαν. Τα αρώματα γίνονταν με φυσικά υλικά, όπως για παράδειγμα από πέταλα λουλουδιών.
Ένα από τα πράγματα που είχαν για τον καλλωπισμό τους, ήμασταν κι εμείς.Φτιαγμένα από πηλό, ξύλο ή μέταλλο, στολισμένα με όμορφα χρώματα, σκαλισμένα με σχέδια. Για την αρωματική αλοιφή φρόντιζε η υπηρέτρια που  ακολουθούσε² την κυρία της, κρατώντας ένα "εξάλειπτρο" μέσα στο οποίο την έβαζαν. Εμείς είμαστε φτιαγμένα από πηλό και μέταλλο. Εκείνα τα χρόνια δεν υπήρχαν βέβαια εργοστάσια και έτσι οι γυναίκες παράγγελναν σε τεχνίτες τους καθρέφτες για να βλέπουν το πρόσωπό τους.
Μέσα σε τόσα χρόνια είδαμε πολλά: Γυναίκες ασχημούλες να γίνονται όμορφες, γυναίκες όμορφες να γίνονται ομορφότερες, γυναίκες λυπημένες, γυναίκες χαρούμενες.
Κοιμόμασταν για πολλούς αιώνες κάτω από τα χώματα μέχρι που μας βρήκε ένας αρχαιολόγος.Τώρα βρισκόμαστε σε Μουσείο³, παρατηρώντας και θαυμάζοντας τις Ελληνίδες της εποχής σας.

___________________________________________________________

1 Από γυαλισμένο χαλκό
2 Ποτέ οι γυναίκες δεν κυκλοφορούσαν μόνες τους.
3 Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ρόδου